من به‌ لحاظ فرهنگ و تمدن، ایران را پیشرفته‌تر از بریتانیا می‌دانم... شاه گفت: «هر وقت دوست داری به جای ایران از لغت پرشیا استفاده کن.»...ما دادگاه عالی جنایی داشتیم که دقیقاً شبیه ساواک عمل می‌کرد... باور عامی بود که حتی شاه یک‌جورهایی زیر نفوذ غریب و موذیانهٔ بریتانیا است. هیچ‌ کس درست و حسابی نمی‌دانست این نفوذ چه طوری است و روی چی تأثیر گذاشته، اما باوری بود که دست از سر مملکتشان برنداشت و همیشه بود. و اشکال دسیسه‌آمیزی هم به خودش می‌گرفت، مثلاً این که مصدق در واقع عامل بریتانیا است.